Tijdens een hardnekkige worsteling met de gemeente over de Wmo/PGB bedacht ik me ineens dat ik in het begin van het traject iets had gelezen over de Wet langdurige zorg (WLZ). Na wat spitwerk werd me snel duidelijk dat, gezien de klachten van mijn moeder, dit veel meer op haar van toepassing was dan een beetje begeleiding en huishoudelijke taken via de Wmo.
Na wat verder zoeken ontdekte ik de site van het CIZ waarop werd aangegeven hoe een PGB voor langdurige zorg aangevraagd kan worden. Overigens raakte ik wel even in verwarring omdat ik er zowel een route was via een PDF-document, met een hele reeks detaillistische vragen en een route via een website die veel beknopter was.
Niet heel handig
Toch maar even gebeld. Ik kon zowel de ene als de andere route volgen. Maar ik moest bij de website-versie wel in de gaten houden dat ik moest afsluiten door op de knop "indienen" te drukken. Er werd bij verteld dat vorig jaar 465 mensen vergeefs hadden zitten wachten omdat ze dat waren vergeten.
Toen ik klaar was om de knop "indienen" aan te klikken kon ik hem echter niet vinden. Wel stond er een een rood slangetje onder een de ingevulde mailadressen. Daar was niets fout aan, maar toen ik erop klikte dook uit het niets de knop "indienen" op. Toch maar het CIZ gebeld om aan te geven dat dat niet heel handig was.
Overigens ging de aanvraag een dag later de deur uit dan bedoeld want vlak voordat ik op "indienen" wilde drukken belde mijn moeders huisarts. Ik moest de aanvraag nog niet indienen, want ik had geen indicatie... Ik dacht dat wel te hebben, want ik had een document van zeven pagina's, opgesteld door een geriatrisch-psycholoog in opleiding waarin precies werd aangegeven wat mijn moeder schortte.
Juni tot januari
Maar dat bleek een voorlopig document te zijn. 'Ja maar, dat staat er helemaal niet op!' Volgens de huisarts was dat wel zo, maar een indicatie was een document van maar één A-4tje en niet dit rapport. En zonder dat A-4tje ging het CIZ niks doen. Maar ze hadden het betreffende instituut gebeld en ze duidelijk gemaakt dat ze ernstig hadden gefaald en dat het allemaal veel te lang duurde.
De volgende dag kreeg ik inderdaad de indicatie, via de case manager, en kon de aanvraag de deur uit. Binnen zes weken zou er een intakegesprek plaatsvinden.. Na acht weken maar eens gebeld. Het bleek druk te zijn, maar binnen twee weken kon het gesprek plaats vinden.
Voor de goede orde, het onderzoek door de psycholoog had plaats in juni. In juli was er een terugkoppeling, in augustus ontvingen we het verslag, begin november ontvingen we de indicatie en ging de WLZ-aanvraag de deur uit. De eerste week van januari was het intakegesprek en de week daarop volgde de definitieve indicatie van het CIZ.
Principestrijd
Dat gesprek dreigde overigens nog even te ontaarden in een semantische discussie. Want volgens de CIZ mevrouw was de indicatie die ik had meegestuurd geen indicatie. Dat kwam even hard aan... had ik daar zó mijn best voor gedaan... Dus wilde ik zoiets niet zonder meer accepteren. Gelukkig realiseerde ik me nog net op tijd dat het niet handig was hier een principestrijd van te maken. Want een indicatie is pas een indicatie als er CENTRAAL INDICATIEORGAAN ZORG op staat. Al het andere zo leerde ik valt hooguit te betitelen als grondslag voor...
maandag 25 januari 2016
woensdag 20 januari 2016
Apothekerskarretje
Gisteren op de radio alarmerende berichten over dreigende tekorten aan medicijnen in Nederland. Ik luisterde een beetje met een half oor, maar toen hoorde ik iets raars. Het zou komen doordat we als Nederland maar een kleine markt zijn en omdat we weinig betalen voor medicijnen in verhouding tot omringende landen.
Toen ging ik wat beter luisteren, want niet zo heel lang geleden had ik iets anders gehoord. Toen was onderzocht waarom medicijnen in Nederland zo duur zijn. Het zou te wijten zijn aan het feit dat we maar een klein land zijn (kleine markt) en dus veel minder inkoopmacht hebben dan bijvoorbeeld Duitsland. Er kwam ook nog iemand aan het word die wel begreep dat de farmaceuten aan de aandeelhouders moeten denken, maar dat ze ook een zorgplicht hebben. Klinkt wel lekker genuanceerd, maar als je helemaal niets verkoopt is dat zéker niet goed voor de inkomsten.
Zijn meest trouwe hondenogen
Maar goed, in ieder geval worden levens bedreigd van mensen met ernstige aandoeningen die heel speciale en speciaal dure medicijnen nodig hebben. Overigens staat een ieders leven op het spel, want ook de aanvoer van antibiotica zou stokken. Er werd ook nog een meneer van de farmaceutische industrie in beeld gebracht die met zijn meest trouwe hondenogen braaf onderstreepte welke rampspoed en ellende ons te wachten stond en dat zij daar allemaal echt niets aan konden doen, want ze hebben het al zo zwaar...
Maar als de medicijnen in Duitsland wel beschikbaar zijn, dan kopen we ze toch daar. Scheelt nog een hoop geld ook, want als ik me het goed herinner zijn de verschillen heel fors. Bovendien is er zoiets als het vrije verkeer van goederen en diensten in de EU. De tegenwerping dat we ons dan schuldig zouden maken aan parellelimport gaat vervolgens ook niet op, want als er niets wordt geïmporteerd, dan is er ook geen parellel, Als de farmaceut in kwestie een poging zou willen doen de import te blokkeren, dan ligt een beschuldiging van marktdominantie voor de hand.
Inkomensachteruitgang apothekers
Toch een beetje jammer dat de journalisten van dienst dit niet even aankaartten. Zij hadden het ook wel even in het licht mogen plaatsen van een recent rapport waaruit bleek dat de inkomens van huisartsen en specialisten wel een beetje achteruit waren gegaan sinds 2014(/?), maar dat de apothekers als enigen echt hebben moeten inleveren. Daarnaast hebben ze recent nog een alarmerend bericht de wereld in gestuurd over het ontzagwekkend aantal fouten dat ze in recepten van huisartsen moeten herstellen. Overigens viel ook daar het nodige op af te dingen.
Wij vinden het wat doorzichtig en snappen niet dat de redacties van de verschillende nieuwsmedia zich voor dit karretje hebben laten spannen. Want het enige echte nieuwsfeit is dat de apothekers er van balen dat ze minder zijn gaan verdienen.
Toen ging ik wat beter luisteren, want niet zo heel lang geleden had ik iets anders gehoord. Toen was onderzocht waarom medicijnen in Nederland zo duur zijn. Het zou te wijten zijn aan het feit dat we maar een klein land zijn (kleine markt) en dus veel minder inkoopmacht hebben dan bijvoorbeeld Duitsland. Er kwam ook nog iemand aan het word die wel begreep dat de farmaceuten aan de aandeelhouders moeten denken, maar dat ze ook een zorgplicht hebben. Klinkt wel lekker genuanceerd, maar als je helemaal niets verkoopt is dat zéker niet goed voor de inkomsten.
Zijn meest trouwe hondenogen
Maar goed, in ieder geval worden levens bedreigd van mensen met ernstige aandoeningen die heel speciale en speciaal dure medicijnen nodig hebben. Overigens staat een ieders leven op het spel, want ook de aanvoer van antibiotica zou stokken. Er werd ook nog een meneer van de farmaceutische industrie in beeld gebracht die met zijn meest trouwe hondenogen braaf onderstreepte welke rampspoed en ellende ons te wachten stond en dat zij daar allemaal echt niets aan konden doen, want ze hebben het al zo zwaar...
Maar als de medicijnen in Duitsland wel beschikbaar zijn, dan kopen we ze toch daar. Scheelt nog een hoop geld ook, want als ik me het goed herinner zijn de verschillen heel fors. Bovendien is er zoiets als het vrije verkeer van goederen en diensten in de EU. De tegenwerping dat we ons dan schuldig zouden maken aan parellelimport gaat vervolgens ook niet op, want als er niets wordt geïmporteerd, dan is er ook geen parellel, Als de farmaceut in kwestie een poging zou willen doen de import te blokkeren, dan ligt een beschuldiging van marktdominantie voor de hand.
Inkomensachteruitgang apothekers
Toch een beetje jammer dat de journalisten van dienst dit niet even aankaartten. Zij hadden het ook wel even in het licht mogen plaatsen van een recent rapport waaruit bleek dat de inkomens van huisartsen en specialisten wel een beetje achteruit waren gegaan sinds 2014(/?), maar dat de apothekers als enigen echt hebben moeten inleveren. Daarnaast hebben ze recent nog een alarmerend bericht de wereld in gestuurd over het ontzagwekkend aantal fouten dat ze in recepten van huisartsen moeten herstellen. Overigens viel ook daar het nodige op af te dingen.
Wij vinden het wat doorzichtig en snappen niet dat de redacties van de verschillende nieuwsmedia zich voor dit karretje hebben laten spannen. Want het enige echte nieuwsfeit is dat de apothekers er van balen dat ze minder zijn gaan verdienen.
Abonneren op:
Posts (Atom)